เนื่องจากเราไปถึงที่พักเช้ามาก ทำให้ยังเข้าห้องพักไม่ได้ค่ะ แต่จะไปไหนก็ไม่มีแรง ต้องขอเติมพลังกันก่อน เมนูอาหารเช้าของที่พักมีให้เลือกไม่มากมายนัก แถมเป็นภาษาอินโดนีเซีย ดีที่เราเตรียมข้อมูลกันมาบ้างเลยพอจะเดาออกว่าแต่ละอย่างคืออะไร
เพื่อนๆ นุ้ยสั่งหมี่กัน ส่วนนุ้ยขอลองอาหารแปลกๆ บ้าง เค้าบอกว่าเป็นไก่ ผัก และน้ำพริก ชื่อว่า lalapan ราคาจานละ 25,000 Rp. (10,000 Rp.=26.50 บาท) นุ้ยชอบนะคะ น้ำพริกเผ็ดๆ กับผักลวก ไก่ทอด อร่อยค่ะ
กาแฟ ซัดซะเต็มอึก ปรากฏว่ามีกากค่ะ ไปอีกหลายๆ ที่ก็จะเจอกาแฟแบบนี้แทบตลอดทริป จะมีแต่ 3 in 1 ที่ไม่มีกาก
อิ่มแล้วเดินทางต่อไป Kawah Wurung ค่ะ
อากาศดีมากๆ ค่ะ สดชื่น หนาวเย็นนิดๆ
น้องๆ กลุ่มนี้เป็นคนไทยค่ะ ช่วงนี้คนไทยมาเที่ยวเยอะมากๆ ไปที่ไหนก็เจอ
ดูเป็นภูเขาธรรมดาๆ แต่นุ้ยเห็นภาพมุมสูงจากอินเตอร์เน็ต เค้าจะมีปากปล่องอยู่ด้านบนด้วยค่ะ
ชมวิวรอบๆ กันนะคะ
รถมอเตอร์ไซด์ที่นี่จะติดป้ายทะเบียนที่หน้ารถด้วยค่ะ
เราใช้เวลาอยู่ที่นี่กันพอสมควรจนได้เวลาเช็คอินเข้าที่พัก
ห้องพักมีเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้น แต่ก็ไม่มีปัญหาพวกนุ้ยไม่ค่อยได้อยู่ในห้องกันสักเท่าไหร่
มีสระว่ายน้ำด้วยนะคะ
เช็คอินกันเรียบร้อยน้องฝนก็มาเลยค่ะ ตกๆ หยุดๆ กันอยุ่หลายรอบ เราจึงต้องพึ่งอาหารจากที่พักอีกหนึ่งมื้อ เมนูเดิม แต่ขึ้นราคาเป็น 35,000 Rp. ที่นี่ราคาอาหารขึ้นตามเวลาค่ะ มื้อเย็นขึ้นเป็น 65,000 Rp. โชคดีที่ช่วงเย็นมีร้านอาหารในหมู่บ้านเปิดเราจึงได้กินอาหารราคาถูกหน่อย เมนูเดิมๆ นี่แหล่ะค่ะ เค้ามีขายกันอยู่แค่นี้แต่ราคาร้านในหมูบ้านจานละ 15,000 Rp. เท่านั้น
พอเราเห็นว่าฝนคงจะหยุดตกแน่นอน เราก็เดินทางไปน้ำตกกันค่ะ Blawan Waterfall ด้วยความอยากเดินชมหมู่บ้านเลยบอกคนขับรถว่าไม่ต้องไปส่ง เราจะเดินไปกันเอง ระยะทางก็แค่ 1 กม. เดินพ้นหมู่บ้านไปแค่นิดเดียวฝนก็กระหน่ำตกมาเลยค่ะ จนเราต้องเข้าไปหลบฝนที่บ่อน้ำร้อน
ฝนซาก็เดินทางต่อค่ะ ที่นี่ไม่ค่อยมีป้ายบอกทาง ก็เดินหลงๆ กันไปบ้าง จนคุณลุงที่เก็บค่าเข้าต้องเรียกบอกว่าเราไปผิดทาง เค้าเก็บพวกเรา 10,000 Rp. เจอน้องคนไทยที่น้ำตก มากัน 2 คน น้องบอกอ่านรีวิวเห็นว่าเสียคนละ 2,000 Rp. แต่น้องก็โดนเก็บ 10,000 Rp. สรุปแล้วเข้าเป็นกลุ่มคุ้มกว่านะคะ ที่นี่ไม่มีใบเสร็จซะด้วยสิ หลังจากผ่านด่านเก็บเงิน เราก็เดินวนไปวนมากันค่ะ เดินๆ ไป เหมือนจะไม่มีทางไปต่อก็เดินย้อนกลับออกมา จนมาเจอทางนี้
เดินไปจนสุดทางก็เจอบันไดลิงให้ปีนลงไปข้างล่าง ซึ่งลึกมาก ฝนตกๆ เจอบันไดไม้ไผ่นุ้ยถอดใจเลยค่ะ นุ้ยเองก็ไม่รู้จะลงไปรอดมั้ย ยิ่งกรุ๊ปเรามีเด็กยิ่งไม่น่าเสี่ยง ก็เดินคอตกกันกลับออกมา ดีที่มาเจอคนงานกำลังทำทางถึงได้ถามเค้า ปรากฏว่าน้ำตกไม่ได้เข้าทางนี้ค่ะ ต้องไปทางที่เราหาทางไปต่อไม่เจอนั่นแหล่ะ ทางเดินมันหักมุมเข้าเราเลยไม่เห็นทางกัน แล้วเค้าก็อาสาพาเราไปที่น้ำตก
น่าอิจฉาเค้านะคะ ตอนนี้บ้านเรากำลังน้ำแล้งเลย แต่ที่อินโดนีเซียน้ำเยอะมาก
ช่วงระหว่างทางก็จะมีบ่อน้ำร้อนเล็กๆ ซึ่งไหนต่อมาจากบ่อใหญ่ที่อยู่ในทางที่เราเดินไปเจอบันไดลิง
เดินกันเหนื่อยเหมือนกันนะคะ
สีน้ำน่ากลัวจังเลยนะคะ
พวกเราคิดไว้ว่าจะซื้อน้ำจากในหมู่บ้านไปตุนไว้ดื่มพรุ่งนี้ ราคาคงจะถูกกว่าที่โรงแรม ปรากฎว่าที่หมู่บ้านไม่มีน้ำดื่มขายนะคะ ตระเวณกันอยู่หลายร้านเหมือนมีแต่ขนม ที่เป็นคาเฟ่ก็ปิดทั้งนั้น ไม่รู้ว่าเค้าเปิดกันตอนไหน
มัสยิดประจำหมู่บ้าน
โรงเรียน
หมู่บ้านเค้าน่ารักนะคะ
แต่ละบ้านก็จะมีผักสวนครัวหน้าบ้าน แต่ก็จะเป็นแบบนี้เฉพาะบ้านที่อยู่ริมถนนนะคะ บ้านที่อยู่ในซอยด้านหลังไม่สวยงามขนาดนี้
ได้เวลาชิมขนมประจำท้องถิ่นซึ่งไม่รู้ว่าชื่ออะไร เพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง รู้แบบนี้น่าจะพาคนขับรถมาด้วยจัง
น้ำพริกที่นุ้ยชอบทำมาจากพริก เกลือ และผงชูรส 555 มิน่าผมร่วงเยอะเชียว
เวลาจะกินก็เอาขนมมาจิ้มกับน้ำพริก อร่อยดีนะคะ นุ้ยแย่งเพื่อนกินซะเยอะเชียว ชิมขนมกันเสร็จก็เดินกลับไปที่พัก พอเจอราคาอาหารก็เดินกลับมาหาร้านอาหารในหมู่บ้าน อิ่มก็เตรียมตัวนอนแต่หัวค่ำเลยค่ะ เพราะรถจะมารับพวกเราไปอิเจ้นเวลาตี 1
แหะ แหะ บล๊อคนี้ยาวมากเลย สำหรับวันที่ 2 บนแผ่นดินอินโดนีเซียนุ้ยขอยกไปไว้ในตอนที่ 3 นะคะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น