ทริปนี้เริ่มมาจากโฆษณาตัวนี้เลยค่ะ ดูแล้วก็อยากเห็นด้วยตาตัวเอง ป่าสีทอง ทุ่งโปรงทอง จ.ระยอง
นุ้ยเริ่มออกเดินทางกันตั้งแต่ตีสอง ตั้งใจไว้ว่าจะไปเก็บทางช้างเผือกกันสักหน่อย แต่สุดท้ายหลงกันไปหลงกันมาฟ้าเริ่มสางซะก่อนเลยไม่ได้ช้างมาสักรูปเลยค่ะ ตอนที่เราตั้งกล้องถ่ายรูปกันก็เปิดไฟหน้ารถทิ้งไว้ เพราะแถวนั้นมืดมาก ปรากฏว่าแบตหมดค่ะ เช้ามืดรถผ่านก็น้อย โบกกี่คันกี่คันก็ไม่มีสายพายพ่วงแบต คันที่มีก็เป็นรถเล็กพ่วงรถเราไม่ได้ จนมีคุณลุงขี่จักรยานผ่านมา คงทำใจทิ้งพวกเราไปเฉยๆ ไม่ไหวจึงโทรเรียกเพื่อนให้มาช่วย เสียดายที่ไม่ได้ขอถ่ายรูปคุณลุงไว้ชัดๆ คนดีมีน้ำใจแห่งเมืองระยอง....เห็นแต่หน้าตัวเองเต็มจอเลย
รอกันเกือบชั่วโมงค่ะ เพื่อนของคุณลุงก็ขับรถกระบะมาถึง แต่ก็ไม่มีสายพ่วง โชคดีที่มีรถกระบะผ่านมาอีกคัน ที่รถเค้าไม่มีสายพ่วงหรอกค่ะ แต่มีที่บ้าน พี่เค้าเลยวนรถกลับไปที่บ้านเพื่อไปเอาสายพ่วงมาให้ พวกเราจึงรอดตายเดินทางต่อได้ ถามถึงค่าใช้จ่ายก็ไม่มีใครยอมรับเงินเราซักคนค่ะ คนระยองน่ารักจริงๆ
กว่าเราจะได้เข้าไปที่ทุ่งโปรงทองก็เกือบๆ จะแปดโมงแล้วค่ะ แดดเริ่มมาแล้ว อากาศร้อนจริงจังมาก ใครจะมาเที่ยวพกหมวก ร่ม ครีมกันแดดมาด้วยเลยนะคะ ทุ่งโปรงทองสามารถเข้าได้ 2 ทาง คือ ทางอนุสรณ์เรือหลวงประแส กับทางวัดตะเคียนงาม ถ้าอยากจะเที่ยวแค่ทุ่งโปรงทองแนะนำเข้าทางวัดตะเคียนงามค่ะ จะเดินใกล้ ถ้าเข้าทางเรือรบเดินเป็นกิโลค่ะ นุ้ยก็เข้าทางวัดตะเคียนงาม
ทางเดินมีชำรุดหลายจุดนะคะ ต้องเดินด้วยความระมัดระวัง เดินนิดเดียวก็ถึงทุ่งโปรงทองแล้วค่ะ
พวกนุ้ยพกของเล่นมาด้วยค่ะ แต่พอจะถ่ายนุ้ยนี่ฟองโดนพัดไปให้คนอื่นหมดเลย ตอนแรกก็ไม่อยากให้น้องเล่นกลัวรบกวนคนอื่น แต่ปรากฎว่าชอบใจกันใหญ่เลยค่ะ ขอยืมไปเป่าให้ถ่ายรูปกัน
แม่เป็นแบบ ลูกทำพร๊อพ
เมื่อก่อนไปเที่ยวไหนก็มีแต่รูปวิว รูปคนอื่น ไปก็เหมือนไม่ได้ไปกับเค้า แต่ถ้าไปกับกลุ่มเพื่อนที่เล่นกล้องด้วยกันมีรูปกลับบ้านแน่นอน
โฟโต้ชอบสุดฤทธิ์
เดินต่อค่ะ ยังไม่กลับ
แวะถ่ายรูปกันได้ตลอดทาง ที่นี่ไม่ได้สวยแค่ทุ่งโปรงทองนะคะ
รากใหญ่มาก บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ เดินไปจะได้ยินเสียงเป๊าะแป๊ะตลอดทาง ตอนแรกนุ้ยก็นึกว่าเสียงกิ่งไม้หล่น แต่ทำไมถี่จัง เพื่อนเลยบอกว่าเป็นเสียงของปูก้ามดาบ เสียดายที่นุ้ยถ่ายไม่ทันสักตัว วิ่งกันเร็วมาก
มุมถ่ายรูปไม่ได้มีแต่ที่ทุ่งโปรงทองนะคะ จุดสวยๆ ยังมีอีกเยอะ
ในน้ำเราจะเห็นหอย เป็นปลามากมายเลยค่ะ สมกับเป็นเส้นทางศึกษาระบบนิเวศของป่าชายเลน
ใกล้จะถึงทางเข้าทางอนุสรณ์เรือรบประแสแล้ว
คุณป้ากำลังเก็บหอยนางรมค่ะ บอกว่าเอาไปขายตรงเรือรบประแส เพราะฉะนั้นคอนเฟิร์มว่าหอยสดจริง เก็บให้เห็นกันจะๆ
มาถึงจุดนี้พวกนุ้ยก็หิวข้าวตาลายแล้วค่ะ รีบๆ เดินไปหาข้าวกินกัน ไม่ได้ถ่ายรูปเรือรบเลย แถวเรือรบมีร้านอาหารหลายร้านนะคะ ราคารับได้และก็รสชาดใช้ได้เลย (หรือเพราะหิวก็ไม่รู้) พออิ่มแล้วก็จะกลับไปที่รถ แต่เดินย้อนกลับไปไม่ไหวแล้วเลยใช้บริการรถรับจ้างค่ะ คันนึงนั่งได้ 4 คน คนละ 30 บาท
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ....
ขอบคุณเพื่อนช่างภาพที่ช่วยถ่ายภาพนุ้ยด้วย https://www.facebook.com/lek.miramalee
ต้องรีบทยอยลงรูป เดี๋ยวทริปหน้าท่าทางจะรูปมหาศาล 555ระยองอยู่แค่นี้เองแต่ผจญภัยมาก ออกจากบ้านกันตอนตีสองเพื่อไปเก็บทาง...
โพสต์โดย Nui Thasanee บน 6 เมษายน 2016
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น