เมื่อมีวันหยุดยาวสิ่งแรกที่คิด คือหาที่เที่ยวตามประสาคนอยู่ไม่ติดบ้านค่ะ บังเอิญเห็นภาพประชาสัมพันธ์เทศกาลถ่ายภาพผีเสื้อที่ปางสีดาพอดี เลยตกลงปลงใจกันที่จังหวัดสระแก้ว จุดหมายปลายทางอยู่ที่ละลุ และปางสีดา อุปสรรคเริ่มเกิดเมื่อคิดอยากจะนอนพักโฮมสเตย์ที่ละลุ เพราะเสิร์ชหาเบอร์โทรศัพท์ติดต่อ เจอแต่เบอร์ที่เค้าไม่ได้อยู่ในพื้นที่แล้ว อีกหลายเบอร์ก็ติดต่อต่อไม่ได้ จนใกล้ๆ วันไป จึงนึกขึ้นได้ว่าน่าจะโทรถามจาก ททท. นครนายก ซึ่งดูแลจังหวัดสระแก้วด้วย ขอชมนะคะ เจ้าหน้าที่ ททท.ที่ให้ข้อมูลพูดจาดีมากๆ แต่ข้อมูลไม่อัพเดท ต้องเปรียบเทียบข้อมูลกัน ว่าเบอร์ไหนใช้ไม่ได้แล้วบ้าง สุดท้ายก็ได้เบอร์พี่อาคม คนขับรถอิแต๊กนำชมละลุมาค่ะ
พี่อาคมคุยดีมากเลยนะคะ ให้ข้อมูลและประสานเรื่องที่พักเรื่องรถให้ทั้งหมด ซึ่งทั้งรถทั้งบ้านที่นุ้ยใช้บริการก็ไม่ใช่ของพี่เค้า แต่พี่เค้าก็ยังมาคอยดูแลจนพวกนุ้ยเกรงใจ แต่พี่เค้าบอกว่าเต็มใจเพื่อการท่องเที่ยวบ้านเค้า เมื่อข้อมูลพร้อมแล้วพวกนุ้ยก็ออกเดินทางกันเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม ตอนเดินทางฟ้าสวยมากค่ะ นุ้ยกะว่าทริปนี้ต้องได้ภาพดีๆ แน่ๆ
บรรยากาศที่ศูนย์นักท่องเที่ยวค่อนข้างเงียบเหงานะคะ แต่ว่าคนก็มาเที่ยวกันเยอะพอสมควร ต้องรอคิวรถอิแต๊กกันเลยทีเดียว
อัตราค่าบริการค่ะ
รถอิแต๊กจะพาเราผ่านหมู่บ้าน ผ่านทุ่งนา ไปยังละลุค่ะ ที่ละลุนี่ห้ามไม่ให้รถยนต์เข้าไปนะคะ ป้องกันการพังทลายค่ะ
ถึงแล้วค่ะ เมฆฝนก็เริ่มมาแล้วเหมือนกัน
รถอิแต๊กจะมาส่งเราบริเวณนี้เพื่อให้เดินชมกัน แล้วจะไปจอดรอบริเวณทางออกนะคะ
ถ่ายรูปกับเพื่อนร่วมทริปซะหน่อย ถ่ายกันได้ไม่กี่รูปก็ฝนตกแล้วค่ะ ต้องวิ่งไปหาที่หลบฝนกัน
"ละลุ" เป็นภาษาเขมรค่ะ แปลว่า "ทะลุ" เกิดจากการกัดเซาะของฝนและการพังทลายของดินจนเป็นสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติที่สวยงาม
พื้นที่ละลุค่อนข้างกว้างนะคะ ธรรมชาติสร้างสิ่งมหัศจรรย์ขึ้นมาได้เสมอเลย ตอนแรกนุ้ยก็ไม่กล้าขึ้นไปเดินข้างบน กลัวว่ามันจะพัง แต่พี่คนขับรถบอกขึ้นไปเดินได้เลยมันแข็ง
หลังฝนตก หมอกก็ลงปกคลุมยอดเขา อากาศก็เย็นสบายสดชื่นมากค่ะ
รถอิแต๊กจะนั่งได้ประมาณ 6 คนนะคะ มีเบาะมีรถ นั่งสบายค่ะ
สตาร์ทยากเหมือนกันนะคะเนี่ย ให้นุ้ยหมุนเองท่าทางจะไม่ติดแน่นอน
กลับเข้าหมู่บ้านแล้วค่ะ คืนนี้นุ้ยพักกันที่บ้านตรงข้ามศูนย์บริการนักท่องเที่ยวนั่นเอง คนที่มาต้อนรับเป็นเด็กผู้หญิง ส่วนคุณยายเจ้าของบ้านไปถือศีลที่วัดค่ะ
ค่าที่พักโฮมสเตย์ที่นุ้ยพักถูกมาค่ะ คนละ 100 บาท แต่ไม่ประทับใจเลย เพราะอยู่ใกล้อู่ซ่อมรถเปิดเพลงดังลั่นทั้งคืน วันพระใหญ่แท้ๆ ยังตั้งวงกินเหล้ากันยาวนาน ถ้าไม่เพลียมาก คงนอนไม่หลับแน่ๆ เลยค่ะ อาหารเราก็กินกันที่ร้านค้าแถวๆ ศูนย์บริการ ราคาไม่แพง ตอนเย็นไปเวียนเทียนกันที่วัดคลองยาง กะว่ารีบไปรีบกลับเห็นว่าไม่ไกลเลยเดินไปกัน ปรากฏว่าเค้าเวียนเทียนกันตอนทุ่มครึ่ง ตลอดเวลาที่เวียนเทียนก็มีวัยรุ่นโยนประทัด ดอกไม้ไฟ ตลอดเวลา ทั้งพระ ทั้งผู้ใหญ่เข้าไปต่อว่าก็ยังไม่หยุดเล่นค่ะ ตอนเดินออกมาจากวัดกลัวมากค่ะ เพราะเด็กกลุ่มนั้นโยนประทัดเล่นตลอดทางเลย จะทิ้งระยะในการเดินก็ไม่ได้ เพราะข้างหลังก็ไม่มีใครเดินตามมา มืดก็มืด รู้สึกว่าทางเดินกลับมันช่างไกลเหลือเกิน ถึงจะอยู่กันหลายคนก็มีแต่ผู้หญิงและเด็ก กลับมาเจอวงเหล้าอีก เค้าไม่รู้กันหรือไงว่าจะทำลายการท่องเที่ยว ใครจะอยากกลับมาพักที่นี่อีก ถ้าจัดการปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้คงลำบากค่ะ
ตื่นเช้ามาพวกนุ้ยก็เดินทางต่อไปอุทยานแห่งชาติปางสีดา ใจคิดไปถึงฝูงผีเสื้อมากมายตามภาพที่เคยเห็นตามสื่อต่างๆ แต่พอไปถึงเจ้าหน้าที่บอกว่าผีเสื้อไม่ค่อยมี เพราะฝนตกติดต่อกันหลายวัน น้ำตาจะไหล...ทางเข้าน้ำตกปางสีดามีโต๊ะ ที่นั่งมากมาย เหมาะกับการมาพักผ่อนนะคะ
นุ้ยเดินเข้าไปตรงบริเวณที่มีคนเล่นน้ำกันแค่แว๊บเดียว เลยไม่มีรูปติดมือมา ออกมามาเจอกับนักท่องเที่ยวคนไทยที่แอบเอาขวดแก้วเข้าไปที่น้ำตก ขนาดว่ามีเจ้าหน้าที่ตรวจ ยังแอบส่งกันไปมาแล้วเข้าไปได้ ไม่เข้าใจคนพวกนี้เหมือนกันนะคะ ด้านนอกก็มีที่ให้นั่งก็ไม่ยอมกินข้างนอก นีถ้าเอาไปทิ้งข้างในด้วย ยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่ คนบางคนมาเที่ยวสถานที่เที่ยวธรรมชาติก็ไม่ได้แปลว่ารักธรรมชาติใช่มั้ยคะ
ตามหาผีเสื้อกันต่อค่ะ ขับรถกันเข้าไปข้างในก็ยังไม่เจอ พอเจอคนสะพายกล้องเดินระหว่างทางก็จะแวะถามตลอด ว่าเจอผีเสื้อบ้างมั้ย ก็ได้รับคำตอบคล้ายๆ กันค่ะว่าน้อย ต้องเดินหาไปเรื่อยๆ สุดท้ายเราก็แวะถ่ายผีเสื้อใจดีกลุ่มนึง ที่จับกลุ่มให้เราถ่าย ดูหน้าแต่ละคนสิคะ แต่ก็ยังดีกว่าไม่เจอสักตัว ถือว่าพาเด็กน้อยมาฝึกประสบการณ์
เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าอยากเจอผีเสื้อมากหน่อยต้องไปที่ลานหินดาษ แต่ก็ต้องจ้างรถของเจ้าหน้าที่เข้าไป ซึ่งกลุ่มนุ้ยดูเวลาแล้ว ก็คงไม่ทัน เพราะจะเดินทางกลับให้ถึงกรุงเทพกันก่อนค่ำ ..... ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นรสชาดของการเดินทางมีสมหวังบ้าง ผิดหวังบ้าง ก็สนุกดีนะคะ ไว้มีโอกาสค่อยมาใหม่อีกครั้งก็ได้ ถึงจะไม่ได้ภาพผีเสื้อแบบที่ตั้งใจแต่เราก็ยังมีความสุขในการเดินทางทริปนี้อยู่ดี...ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
** เบอร์พี่อาคม คนขับรถอิแต๊กชมละลุ และพี่เค้ามีโฮมสเตย์ด้วยนะคะ แต่เค้าบอกว่าจะเปิดให้เข้าพักช่วงหน้าหนาว เป็นบ้านอยู่กลางท้องนาบรรยากาศดีมาก โทร.0812863064
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น